วันพฤหัสบดีที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2553
วันอาทิตย์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2553
Very so sad...
วันนี้ก็หมดไปอีกวันที่ไม่มีอะไรดีขึ้นมากกว่าเดิม ก็รู้ว่าเราเปลี่ยน
แต่จะทำอย่างไรให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมดีน่ะ พยายามไม่คิดอะไรแล้ว
แต่ก็ทำไม่ได้สมองมันคิด คิดจนปวดหัวไปหมดแล้ว แล้วเมื่อวานก็ร้องไห้จนไม่สบายไปแล้ว
ตอนนี้ยังปวดหัวแล้วก็เจ็บคอด้วย
-------------------------------
สมมุติ ถ้าเราโทรบอกนิวให้ไปเอารถที่แม่แล้วมาเก็บของย้ายออกไปเลยดีไหมน่ะ
ทำอย่างไรดี เราก็ไม่มีความกล้าพอที่จะทำอย่างนั้นด้วยซิ
อยากกลับไปยิ้ม ไปหัวเราะอย่างเดิม แล้วตกลง เอ็ม กับเบลเป็นแฟนกันเหร
อ....
อ....
ไม่เคยร้องไห้ ไม่เคยคิดมาก เท่านี้เลยหรือเราจะแคร์เพื่อนมากไปน่ะ
ตอนมีเราอยู่ทุก
คนรู้สึกอย่างไรน่ะ
คนรู้สึกอย่างไรน่ะ
แล้วถ้าเราไปล่ะทุกคนจะรู้สึกอย่างไรบ้าง
เหนื่อยแล้วน่ะกับความรู้สึกนี้ ไม่อยากจะทนแล้ว อยากจะบอกว่าท้อมาก ๆ แลยไม่มีอะไรสุขใจเท่ากับบ้าเราหรอก
"อยากมีใครสักคนที่เข้าใจเรา
คอยให้คำปรึกษา
คอยถามว่าเป็นอะไร
คอยปลอบเมื่อเสียใจ
คอยทำให้เราหัวเราะ
อยู่เคียงข้าเราเสมอ
จะมีไหมน่ะคน ๆ นั้น"
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)